Z pewnością każdy rodzic starszego dziecka wie jak trudnym a nieraz mozolnym procesem jest zmiana przyzwyczajeń dziecka związanych z treningiem czystości. Mówiąc wprost zamiana pieluch na nocnik to wyzwanie zarówno dla rodzica jak i Maluszka. Na końcu tego upragnionego przez Rodziców momentu na pewno znajdzie się radość i duma naszej pociechy!!!

Jak pomóc naszemu Maluszkowi pokonać wszelkie przeszkody lub też przygotować go do procesu odpieluchowania? Na początku zastanówmy się czy dziecko potrafi wykonywać proste plecenia, to podstawa aby zrozumiało po co ma siadać na nocniczek, przyda się także wzbudzanie zainteresowania w dziecku jego fizjologią po to by zauważyło co się dzieje w jego organizmie. Im dziecko bardziej świadome wpływu swojego działania na skutek oraz świadome i zainteresowane swoim ciałem( ubieranie, znajomość części ciała) tym szybciej opanuje umiejętność siadania na nocniczek. Nie bez znaczenia jest też wiek dziecka, zazwyczaj jednak to przedział 18 do 24 miesiąca. Z pewnością nasz 2 latek będzie gotowy aby spróbować.

 Przy wysadzaniu na nocniczek pamiętajmy o kilku zasadach:

 Wybierzmy dzień kiedy przestajemy używać pieluszki

Sadzajmy Maluszka na nocnik mniej więcej co 2 godziny

Zawsze chwalmy za udaną próbę siadania

Starajmy się nie zmuszać dziecka aby usiadło na nocnik

Ubierajmy dziecko wygodnie tak aby siadanie na nocniku zajęło nam chwilkę

 Życzę powodzenia

 Adaptacja w żłobku to bardzo ciężki okres. Dla dzieci, dla rodziców, dla Opiekunek. Wszyscy wtedy przeżywają stres.

Dziecko, próbuje zrozumieć co się dzieje, bo ze znanego domu, gdzie była mama i tata i/lub rodzeństwo, nagle trafia do miejsca, gdzie jest mnóstwo obcych ludzi, ale nie ma rodziców. Rodzice przeżywają, bo wiedzą, dlaczego posyłają dziecko do żłobka, ale zazwyczaj jest to pierwsza tak długa rozłąka z maluchem, i często sami nie do końca są na to gotowi.

 A opiekunki… No cóż. One mają w tym wszystkim najtrudniejszą robotę do wykonania, i są narażone na największy stres. Bo nie dość, że muszą zająć się (czytaj: przekonać go do nowego miejsca) maluchem, przy JEDNOCZESNYM ogarnianiu GRUPY, to jeszcze muszą zadbać o komfort psychiczny Rodzica.

Adaptacja dziecka w żłobku jest procesem związanym z przyzwyczajaniem się do nowego środowiska i otoczenia. Pogodzeniem z rozłąką z rodzicami, nabraniem gotowości emocjonalnej i psychicznej do przetrwania tej rozłąki. Proces ten dotyczy wszystkich dzieci, jest przejściowy, trwa od dwóch tygodni do miesiąca (przy regularnym chodzeniu do placówki)

Jej przebieg zależny jest od kilku czynników:

• z kim przebywało dziecko przed zapisaniem do żłobka?

• jak silna emocjonalna wieź łączy dziecko z rodzicami?

• czy przed żłobkiem miało kontakt z rówieśnikami i jak intensywny?

• czy zostawało pod opieką osób trzecich?

Czytaj więcej: ADAPTACJA DZIECKA W ŻŁOBKU

Istnieje  wiele sposobów aby pomóc dziecku we wchodzeniu w nowe sytuacje bez strachu.

Rady jak pomagać dziecku, kiedy odczuwa strach:

1. Pozyskaj kogoś do pomocy. Jeśli za nową sytuację odpowiedzialny jest jakiś dorosły, to możecie porozmawiać z nim o obawach waszego dziecka i o tym, jaką rolę każde z was mogłoby odegrać w pokonaniu tych obaw.
2. Porozmawiajcie z dzieckiem wcześniej o nowej sytuacji czy nowym otoczeniu, nie zakładajcie od razu, że wasze dziecko będzie umiało zachować się w każdej sytuacji. Dzięki rozmowie będzie lepiej przygotowane
3. Starajcie się wcześniej zaznajomić dziecko z pewnymi elementami nadchodzącego wydarzenia czy doświadczenia. Jeśli planujecie przejażdżkę na kucyku w galerii to najpierw podejmijcie próby głaskania czy dokładnego oglądania. Jeśli chcecie nauczyć się grać w piłkę dajcie ją najpierw do dokładnego obejrzenia.
4. Starajcie się zrozumieć wszelkie uczucia dziecka i porozmawiajcie o nich
5. Zawsze pilnujcie aby dziecko było wypoczęte, wtedy jest lepiej przygotowane do odkrywania świata

Małgorzata Waleszkiewicz Gryczon psycholog

Drodzy Rodzice!!

Zapewne wiecie jak trudnym wyzwaniem jest dla nas Rodziców aby nasza pociecha była pewna siebie i radziła sobie z różnego rodzaju sytuacjami.

Dużym wyzwaniem jest zatem dla nas budowanie zasobów odnoszonych sukcesów u dziecka w świecie w którym bardzo często musi ono czuć się niekomfortowo .W owej sytuacji niestety nasz Maluch jest narażony na ryzyko porażki czy nadmiernego pobudzenia. Dlatego oprócz zapewniania dziecku poczucia bezpieczeństwa warto zadbać o odpowiedni i optymalny stopień pobudzenia.

Bardzo ważne jest w tym wieku chronienie dzieci przed przykrymi doświadczeniami. Jeśli wydarzy się coś złego należy omawiać z dzieckiem dane sytuacje aby dodać mu otuchy lub przynajmniej częściowo wesprzeć je w tym co się wydarzyło lub w tym co go przestraszyło.

Pozwoli to z pewnością uniknąć chronicznego stanu nadmiernego pobudzenia.

Pamiętajmy, że dla naszych Maluchów to my Rodzice stanowimy pierwszą linię obrony i od nas uczy się radzenia sobie w trudnych sytuacjach.

  Małgorzata Waleszkiewicz Gryczon -PSYCHOLOG

Drodzy Rodzice!!

Czy zdarza się, że Wasze dziecko reaguje niepokojem, czasem płaczem na nowe sytuacje?

Czasem może być to inna trasa do żłobka a czasem zmiana miejsca położenia  jakiegoś przedmiotu w

domu. Jedne dzieci są bardziej wrażliwe na takie sytuacje a inne radzą sobie lepiej. Pytanie jak My

radzimy sobie z frustracją u dziecka i jak możemy pomóc naszemu Maluchowi?

Oto kilka rad:

 -zawsze pamiętaj o ostrożności Twojego dziecka, to pomoże uniknąć rozczarowania, gdy owa ostrożność może niekiedy nas irytować

-Spójrz na sytuację z punktu widzenia dziecka kiedy coś dla niego nowego to spora dawka stresu

-Wskazuj Dziecku wszystko to co znajome aby zmniejszać niepokój

-Działaj powoli, krok po kroku, pamiętaj, aby każdy krok był niewielki i łatwy aby Maluch nie protestował

-Zawsze zapewnij dziecku możliwość odwrotu najlepiej bez skupiania na nim uwagi aby go nie zawstydzać

-Pamiętaj, że sukces to klucz do tego by Maluch w przyszłości eksplorował nowe sytuacje